Ortokorekcja - niechirurgiczna, bezpieczna metoda hamowania postępów krótkowzroczności

Kontrola progresji krótkowzroczności
Krótkowzroczność dotyka ludzi w każdym wieku, jednak najczęściej jej pierwsze objawy pojawiają się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Prawdopodobieństwo wystąpienia krótkowzroczności u dziecka jest wyższe, jeżeli jeden lub obydwoje rodziców ma tę wadę wzroku.

Krótkowzroczność – co to jest?

Krótkowzroczność (miopia) to jedna z najczęściej występujących wad wzroku. Mówimy o niej wtedy, gdy moc optyczna oka jest zbyt duża w stosunku do długości gałki ocznej. Co to dokładnie oznacza? Oznacza to, że równoległe promienie świetlne przechodzące przez układ optyczny oka, skupiają się przed siatkówką zamiast na siatkówce. Objawia się to zamazanym widzeniem przedmiotów widzianych daleko. Jest to szczególnie uciążliwe np. przy oglądaniu telewizji, a dla kierowców wręcz niebezpieczne.

Objawy i rodzaje krótkowzroczności

Przedmioty znajdujące się w pewnej odległości od Ciebie są rozmazane? Nie widzisz dokładnie napisów podczas oglądania filmów? To pierwsze sygnały, które powinny skłonić Cię do wizyty kontrolnej u optometrysty, ponieważ to właśnie takie problemy są podstawowymi objawami krótkowzroczności.
Kolejnym objawem krótkowzroczności jest mrużenie oczu. Nawyk ten można dostrzec u większości osób z tą wadą wzroku. Jest to związane z tym, że lekko przymknięte oczy sprawiają, iż zmniejsza się rozproszenie obrazu na siatkówce.
Do najczęstszych objawów krótkowzroczności należą także:

  • częste pocieranie oczu,
  • zaburzenia w widzeniu,
  • pieczenie oczu,
  • bóle głowy,
  • pogorszenie widzenia w ciemności i po zmroku,
  • usilne przybliżanie przedmiotów, które znajdują się w pewnej odległości.

Wyróżnia się dwa rodzaje krótkowzroczności:

Krótkowzroczność osiowa

Ten typ jest najczęściej spotykany i polega na występowaniu zbyt dużej długości osiowej gałki ocznej. Rozwija się zwykle w okresie dojrzewania płciowego i osiąga ostateczny poziom u mężczyzn w wieku 18-20 lat, a u kobiet w wieku 15-17 lat.

Krótkowzroczność osiowa

Ten typ jest najczęściej spotykany i polega na występowaniu zbyt dużej długości osiowej gałki ocznej. Rozwija się zwykle w okresie dojrzewania płciowego i osiąga ostateczny poziom u mężczyzn w wieku 18-20 lat, a u kobiet w wieku 15-17 lat.

Krótkowzroczność refrakcyjna

U pacjentów dotkniętych tym typem wady występuje zbyt duży współczynnik załamania soczewki, najczęściej na skutek rozwijającej się cukrzycy lub zaćmy jądrowej.

Krótkowzroczność refrakcyjna

U pacjentów dotkniętych tym typem wady występuje zbyt duży współczynnik załamania soczewki, najczęściej na skutek rozwijającej się cukrzycy lub zaćmy jądrowej.

Kontrola progresji krótkowzroczności

W ciągu ostatnich lat częstotliwość występowania krótkowzroczności na świecie znacznie wzrosła. Niektóre badania podają, że w ciągu najbliższych 30 lat nawet połowa ludzkości może cierpieć na problem związany z krótkowzrocznością.

Postęp medycyny oraz optyki i badań nad tematem jakim jest miopia (krótkowzroczność) pozwoliły wypracować kilka technik terapeutycznych, których zadaniem jest hamowanie progresji krótkowzroczności.  Oprócz laserowej korekcji wzroku mamy obecnie dostęp do mniej inwazyjnej metody korekcji krótkowzroczności, jaką jest aplikacja soczewek ortokorekcyjnych, które dodatkowo spowalniają progresję wady wzroku.

    Czym jest ortokorekcja?

    Ortokorekcja jest niechirurgiczną, bezpieczną oraz przede wszystkim skuteczną metodą hamowania postępów krótkowzroczności.  Jest polecana szczególnie pacjentom prowadzącym aktywny tryb życia, którym przeszkadza noszenie okularów lub soczewek kontaktowych w ciągu dnia. Dodatkową zaletą ortokorekcji jest fakt, iż proces korygowania wady wzroku odbywa się  w nocy podczas snu. Soczewki zakładamy na oczy zaraz przed snem, a zdejmujemy rano po przebudzeniu co sprawia, że możemy się cieszyć wyraźnym i komfortowym widzeniem przez cały dzień.

    Metoda ta jest niezwykle skuteczna dzięki optymalnemu dopasowaniu soczewki ortokorekcyjnej do powierzchni rogówki. Dlatego też bardzo ważny jest indywidualny dobór soczewki dla każdego pacjenta.

      Soczewki ortokorekcyjne – co to jest?

      Soczewki ortokeratologiczne to sztywne soczewki gazoprzepuszczalne,  do korekcji krótkowzroczności (do – 6,00 dioptrii) i niskich wartości astygmatyzmu (do około 1,00 dioptrii). Podczas snu zmieniają kształt rogówki. Film łzowy, który znajduje się pod soczewką, oddziałuje na komórki nabłonka rogówki. Dzięki temu  migrują one w kierunku zewnętrznym, a rogówka się wypłaszcza, co prowadzi do skorygowania krótkowzroczności i wyraźnego widzenia.

        Stosowanie soczewek ortokorekcyjnych, a kontrola progresji krótkowzroczności

        Soczewki ortokeratologiczne są zalecane jako jedna z metod kontroli i spowalniania progresji krótkowzroczności (postępu wady wzroku), zwłaszcza u dzieci i młodzieży w okresie intensywnego wzrostu. Metoda ta może zostać zastosowana także u osób dorosłych, prowadzących aktywny tryb życia, gdyż eliminuje ona konieczność noszenia okularów, czy zwykłych soczewek kontaktowych. Z tego względu soczewki te polecane są również osobom pracującym w zadymionych, zapylonych pomieszczeniach, gdzie noszenie soczewek kontaktowych może powodować podrażnienie oka.

          Jak działają soczewki ortokorekcyjne?

          Nowoczesna metoda jaką jest ortokorekcja daje szansę na korektę wzroku bez konieczności zabiegu chirurgicznego czy noszenia okularów. Warto jednak zaznaczyć, że jest to metoda korekcji dostępna dla krótkowidzów o wadzie wzroku do -6,00 D sferycznej, wyrównuje także astygmatyzm do około 1,50 D cylindrycznej. Zakresy wartości mogą się różnić u niektórych pacjentów – dużo zależy też od kształtu rogówki czy jej topografii.

          Ortokorekcja wykorzystuje specjalne twarde soczewki najnowszych generacji, które są gazoprzepuszczalne oraz zapewniają dostęp potrzebnych substancji odżywczych do powierzchni rogówki. 

            Soczewki te zakłada się na noc, a rano zdejmuje. W czasie snu soczewka delikatnie naciska na rogówkę oka i zmienia jej przednią krzywiznę. Dzięki temu odkształceniu (spłaszczeniu) centralnej części rogówki, zmienia się jej optyka. W związku z tym, widziany obraz zostaje zogniskowany dokładnie na siatkówce (czyli tam gdzie powinien być w zdrowym oku).

            Odkształcenie, które powstaje w nocy na początku utrzymuje się przez kilka godzin, dzięki czemu pacjent może widzieć ostro przez część dnia. Stopniowo czas ten wydłuża się. Dzięki temu już po zaledwie kilku tygodniach wyraźnie widzenie powinno utrzymywać się przez cały dzień.

            Korekta krótkowzroczności za pomocą soczewek ortokorekcyjnych jest w pełni odwracalna – oznacza to, że jeśli pacjent zaprzestanie stosowania soczewek, rogówki wrócą do swojego pierwotnego kształtu (powróci wada krótkowzroczności).

              Kto może skorzystać z leczenia za pomocą ortokorekcji?

              Z ortokorekcji może skorzystać każda osoba, która ma krótkowzroczność i niewielki astygmatyzm i chciałaby poczuć jak to jest widzieć wyraźnie bez okularów i soczewek kontaktowych. Ważne jest natomiast badanie kwalifikacyjne, które w niektórych przypadkach może zdyskwalifikować pacjenta np. przy bardzo płaskiej rogówce. Metoda ta daje również bardzo dobre rezultaty w przypadku hamowania progresji krótkowzroczności u dzieci i młodzieży szkolnej. Przeprowadzone badania udowadniają, że wśród pacjentów z krótkowzrocznością  stosowanie soczewek ortokorekcyjnych  sprawia, że wada wzroku narasta nawet 50% wolniej.

              Umów wizytę telefonicznie

              +48 17 853 64 33
              w godz. 9.00 – 17.30

              Przeciwwskazania do stosowania ortokorekcji

              Ortokorekcja, jak każda metoda korekcji wady wzroku, nie może być zastosowana u każdego pacjenta. W przypadku niektórych schorzeń lub chorób optometrysta lub okulista musi zdecydować się na inny sposób korekcji wzroku.

              Do przeciwwskazań wykluczających możliwość zastosowania ortokorekcji zalicza się:

              • zespół suchego oka,
              • niekorzystny (zbyt płaski) kształt rogówki,
              • zmiany zwyrodnieniowe rogówki,
              • blizny rogówki,
              • stany zapalne powiek i brzegów powiek,
              • choroby oczu: zaćma, jaskra, stożek rogówki,
              • reakcje alergiczne oka,
              • zakażenia rogówki na tle wirusowym, bakteryjnym, grzybiczym,
              • urazy oczu dotyczące rogówki, spojówki lub powiek.

                Dobór ortosoczewek

                Jak przygotować się do wizyty na której zostaną wykonane badania pod kątem soczewek ortokorekcyjnych? Należy pamiętać właściwie tylko o jednej rzeczy – należy zaprzestać noszenia soczewek miękkich przez siedem dni, zaś soczewek twardych przez miesiąc.

                Badania kwalifikacyjne obejmują:

                • komputerową topografię rogówki,
                • badanie przedniego odcinka oka w lampie szczelinowej.
                • pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego,
                • badanie ostrości wzroku,
                • pomiar refrakcji.

                 

                Na podstawie uzyskanych wyników zamawiane są soczewki dopasowane do konkretnego pacjenta. Podczas wizyty aplikacyjnej, soczewki są przymierzane a  ich ułożenie kontrolowane przy użyciu biomikroskopu. Pacjent otrzymuje także wskazówki odnośnie stosowania oraz pielęgnacji soczewek.

                Wizyty kontrolne w pierwszym miesiącu odbywają się co tydzień, następnie po miesiącu, po trzech i po pół roku. Czasami wymagana jest kontrola w następnym dniu od założenia, ale te szczegóły są ustalane indywidualnie z pacjentem. Dobrze dobrane soczewki, o które pacjent odpowiednio dba mogą służyć przez około 12-18 miesięcy.

                  Zarezerwuj wizytę online

                  Skorzystaj z formularza aby umówić wizytę u optometrysty.

                  Loading...